De eigenlijke kracht van een Top Trail is de natuur. Bij de ene Top Trail zijn het de fantastische vergezichten, bij de andere zijn het de grillige rotsformaties die hun stempel drukken op het landschap. Sommige plekken hebben een mystieke uitstraling en eeuwenoude verhalen doen er de ronde.
En soms is de natuur zo puur dat je het water uit de bron onderweg gewoon kunt drinken. Ontdek de natuurlijke schoonheid van de Top Trails, 14 schitterende langeafstandswandelroutes door heel Duitsland.
Adembenemende uitzichten
De meeste Top Trails doorkruisen een gebergte of volgen het verloop van een bergkam. Dat betekent dat er nogal wat hoogteverschillen zijn te overbruggen, maar ook dat je, boven aangekomen, kunt genieten van het weidse uitzicht.
De ruige Brocken: 300 dagen mist en 178 dagen sneeuw per jaar; in de zomer gemiddeld zo’n 10 °C; de hoogste windsnelheid ooit gemeten: 263 km/u. Als je dat leest dan lijkt de 1141 meter hoge berg in de Harz een extreme en ongastvrije plek. Toch weten wandelaars en andere toeristen deze berg het hele jaar door – weer of geen weer – te waarderen. Ten tijde van de DDR lag het hoogste punt achter het IJzeren Gordijn en stonden er afluisterinstallaties van de Russen en de Stasi. Tijdens een wandeling op etappe 3 van de Harzer-Hexen-Stieg ervaar je in het Brockenhaus alles over de bewogen geschiedenis en kun je in alle richtingen om je heen kijken.
Sprookjesachtig mooi is het bij de Zeller Horn in de buurt van etappe 13 van de Albsteig. Zittend op de steile rand van de Schwäbische Alb, kun je genieten van de indrukwekkende Burg Hohenzollern op de volgende top en van de zon die langzaam ondergaat. Bij helder weer kun je zelfs Stuttgart en de Feldberg in het Zwarte Woud zien liggen.
In alle artikelen over de schoonheid van de Rijn staat wel een foto van de beroemde Loreleyrots. Op etappe 14 van de Rheinsteig heb je na een steile klim vanuit St. Goarshausen een geweldig uitzicht over het Rijndal met Burg Katz en de beruchte rots. Burg Katz heet eigenlijk Neukatzenelnbogen, maar al snel raakte de bijnaam ingeburgerd. De dichtbijgelegen en concurrerende burcht Thurnberg kreeg toen al snel de naam ‘Burg Maus‘.
Dit zijn de leukste plekken in Duitsland
Je kunt deze Duitsland tips, die niet op de site staan, nu in je e-mail ontvangen. Ook doen we er gratis een plattegrond & een reisgids bij.
"*" geeft vereiste velden aan
Eigenlijk zegt de naam al genoeg: Altmühltal-Panoramaweg. Een wandelroute met volop vergezichten over de rivier de Altmühl en het omringende landschap. Een paar van deze uitkijkpunten op de machtige dolomietrotsen zijn de 12 Aposteln bij Solnhofen op etappe 4 en – misschien wel het meest iconische plaatje – de Arnsberger Leite op etappe 6.
Orkaan Lothar richtte veel onheil aan tijdens de kerst van 1999. De windmeter op de 1493 meter hoge Feldberg in het Zwarte Woud gaf een windsnelheid van 212 km/u aan toen hij het begaf. De storm vernielde driemaal zoveel hout als er jaarlijks wordt gekapt. Veel werk en hoge kosten dus voor bosbeheer en de eigenaren. Eén groot voordeel had de storm: wandelaars hebben nu een geweldig uitzicht op de Vogezen en het dal van de Rijn. Het monument dat aan de storm Lothar herinnert, kom je tegen op etappe 4 van de Westweg.
Kloven, klippen en canyons
Steen harder dan water? Nee hoor. Geef water de tijd en het tegendeel wordt bewezen. Neem bijvoorbeeld de Holzbachschlucht. Op etappe 4 van de WesterwaldSteig heeft de Holzbach zich een weg gebaand door basaltlagen en een indrukwekkend ravijn uitgeslepen in het vulkanische gesteente. De rotswanden rijzen 30 meter hoog op in dit dal met een lengte van ruim een kilometer. Iepen, essen en esdoorns reiken met hun takken naar het water dat over de stenen raast.
Als je laat op de middag op etappe 3 van de Hermannshöhen vanaf het uitzichtplatform ‘Teutoschleife Canyonblick’ naar het turkooisblauwe meer diep beneden je kijkt, vergeet je al gauw de Amerikaanse Grand Canyon. Het meer en de vroegere grindgroeve staan onder natuurbescherming en zijn niet toegankelijk. Maar kijken mag!
Het Höllbachtal op etappe S12 van de Goldsteig in het Beierse Woud ziet er een beetje uit alsof Obelix zich hier hoogstpersoonlijk heeft uitgeleefd. De machtige graniet- en gneisblokken liggen wild op elkaar gestapeld in deze ‘hel’. Door de vele lindebomen is het er in de zomer aangenaam koel.
Mystieke plekken
De klippen van Hohenstein rijzen zo´n 50 meter loodrecht uit het landschap op. De Germanen, Cherusken en Saksen kwamen hier om hun goden te aanbidden. Geen wonder dat deze mystieke plaats op etappe 11 van de Weserbergland-Weg een magische uitstraling heeft. Aan de voet van de klippen hebben zich bloedige veldslagen afgespeeld en stonden Widukind en het Frankische leger van Karel de Grote tegenover elkaar. Sindsdien wordt het hier ook wel ‘dal van de doden’ genoemd.
Als je tijdens je wandeling op de Kammweg door het Ertsgebergte bij het uitzichtpunt op de Bärenstein (etappe 7) zit en de rugzak tegen het kruis op de top hebt gezet, bedenk dan dat je hier niet alleen bent! Want hierboven woont de berggeest van ‘Goldkämmerchen’. Hij geeft één keer in de 100 jaar zijn geheim prijs. Wie weet, misschien wel als jij er net bent?
Op de eerste etappe van de Schluchtensteig kom je op weg naar de Wutachflühe langs een in steen gehouwen dierfiguur. Het is een fabelwezen met hoeven, een gebochelde rug en een klein horentje op zijn kop. Of is het toch een leeuw? Het verhaal gaat dat het is gemaakt door een Spaanse of Italiaanse beeldhouwer die hier verbleef als gastarbeider en verliefd was geraakt op een meisje uit de buurt. Maar helaas, ze wilde niets van hem weten. Daarop maakte hij dit beeld, zodat het meisje elke keer als ze door het ravijn kwam aan hem zou denken.
Kun je een plek nog wel een insider tip noemen als het een van de meest gefotografeerde locaties van de Lüneburger Heide is? Natuurlijk wel! Want de Totengrund, een dal van een haast bovennatuurlijke schoonheid, bewaart tal van geheimen. Geniet op etappe 4 van de Heidschnuckenweg van het fenomenale uitzicht over de heide en stuur in gedachten een ‘bedankje’ aan het adres van de heide-dominee Wilhelm Bode, die in 1906 de Totengrund behoedde voor bebouwing.
Water in zijn meest pure vorm
Gewoon tijdens je wandeling je drinkfles vullen met vers water: dat kan in de klaterende beekjes en watervallen onderweg; maar dat kan zeker bij de Ilsequelle in de buurt van Bad Laasphe. Al in de middeleeuwen stond deze bron bekend om zijn geneeskrachtige werking. Dankzij het waardevolle water met magnetische kracht is de Ilsequelle te vergelijken met de beroemde bron van Lourdes. Geniet van het pure water en van het fantastische uitzicht. Te vinden op etappe 7 van de Rothaarsteig.
In het stadje Gerolstein in de Eifel draait alles om bronwater. Het gelijknamige water wordt hier namelijk in enorme hoeveelheden gebotteld en overal in Duitsland verkocht. Als je aan het einde van etappe 8 op de Eifelsteig hier aankomt, kun je eerst naar het kuurpark lopen. Hier bevindt zich een koperen kraan met het glasheldere water uit de Helenabron, die zo´n 90 meter onder de grond zit. Dit water bevat veel calcium en magnesium en een behoorlijke hoeveelheid kooldioxide.
Meer informatie: www.toptrails.nl
Lees elke dag het laatste nieuws
Ontdek dagelijks gratis een samenvatting met het laatste toeristische nieuws van wereldwijde bestemmingen, hotels, vliegmaatschappijen en touroperators.
"*" geeft vereiste velden aan