Petra. Één van ‘s werelds wonderen. Petra is de Hebreeuwse naam voor de vroegere rijke hoofdstad van de Nabateeërs die er rond 600 voor Christus hebben gewoond. Het vormde in die tijd een belangrijke handelsroute.  De stad ligt in een kloof bij het stadje Wadi Musa in Jordanië en is grotendeels met hamers en beitels uitgehakt in de rode Jordaanse rotsen. Een als Hindoestaanse handelaar vermomde Zwitser (Ludwig Burckhardt) herontdekte Petra aan het begin van de 19e eeuw.

Een verlaten Petra

De avond voor ons bezoek is er een protest bij Petra. Hierdoor is Petra vrij verlaten. Geen massa’s toeristen, waar ik zo’n hekel aan heb. We vertrekken vroeg in de ochtend om voor de zonsopgang aanwezig te zijn. We nemen een alternatieve route en zien, tot de terugweg, welgeteld één Japanner en twee Amerikanen. Pas op de terugweg in de namiddag komen we ze tegen: de andere 1495 toeristen. Halleluja. Wat een geluk bij een ongeluk, een verlaten Petra is de wens van elke reiziger.

Wonderlijke kleuren

Het wonder neemt je mee en houdt je vast, net zolang tot je de verborgen stad Petra weer verlaat. De kleuren van de rotsen zijn onbeschrijflijk, net zoals de zon die zich vroeg in de ochtend over de rotsen werpt. De altijd wisselende inval van gouden zonnestralen op de rode, gele, zwarte en roze steentinten zorgen voor een schitterend kleurenpalet. De lange kloof, ‘siq’ genaamd, heeft onwerkelijke vormen en wanneer je aan het eind van de smalle kloof het grootste bouwwerk van Petra (de schatkamer van de Farao) tevoorschijn ziet komen, snap je waarom dit één van de wereldwonderen is. Volledig gehakt uit de bergwand tussen de eerste en tweede eeuw voor Christus is Al Khazneh één van de indrukwekkendste bouwwerken in de oude stad.

Alternatieve route

We nemen op aanraden van een tandeloze Jordaniër een alternatieve route die ons over een berg naar de ‘Place of Sacrifice’ leidt en vervolgens slingerend door de magische oude stad loopt. Bijna verdwaald tollen we langs de rotsformaties en bouwwerken totdat we vanuit het niets twee bergbewoners zien. Het zijn een oude vrouw en haar dochter met thee op het vuur. Mijn handen worden vastgehouden, we krijgen stukjes brood toegestopt en vooral heel veel thee aangeboden. Met een kus op mijn voorhoofd als zegen is dit één van de bijzondere momenten in Jordanië welke mij bij zal blijven. Magisch Petra met je spirituele sfeer, wat ben je bijzonder.