De Leiestreek staat bekend om de roodbruine bieren. Het resultaat van een uniek brouwproces van gemengde gisting. De bieren rijpen vele maanden en soms jaren in gigantische eikenhouten vaten: foeders noemt men dat hier. Het resultaat is een serie van unieke bieren, die nergens anders ter wereld gebrouwen worden. Het fietsrondje van de maand augustus voert je in twee dagen langs vier karakteristieke brouwerijen en diverse interessante bierlokalen.

De Leie in Kortrijk kent twee armen. De oude arm gaat door het centrum van de stad en de nieuwe arm ligt ten westen van de binnenstad. Aan de nieuwe arm zijn gigantische werkzaamheden uitgevoerd om de doorvaart te verlenen van schepen van 1350 ton. Inmiddels zijn alle bruggen vernieuwd. De mooiste is de collegebrug, alléén voor fietsers en voetgangers, die zich als een slang over de rivier slingert. Vanaf deze brug hebben we een uitzicht over het Budastrand, dat op fraaie zomerse dagen een trendy trekpleister is.

Bruggenheilige

Op het voormalige jaagpad fietsen we de stad uit het groen in, maar niet voor lang, want we buigen af naar Kuurne. Op de Markt staan de terrasstoeltjes uitnodigend opgesteld. Het is nog te vroeg voor alle bijzondere bieren die ons aangeprezen worden.

Voor een koffietje, zo als men dat hier in Vlaanderen zegt, is het echter het juiste moment.

Het fietsknooppuntennetwerk van de provincie West-Vlaanderen is onlangs geheel vernieuwd. In de gebouwde gebieden staan we vaak voor slim bedachte doorgangetjes. Soms is het wel even opletten voor een haaks muizengaatje.

Gevaarlijk kruispunt! geeft de kaart aan voor de provinciale weg, maar er staan verkeerslichten.

Slag om de brug

Na een paar slngers komen we weer op het jaagpad van de Leie om vervolgens via de brug van Desselgem de Leie over te steken. Om het bezit van deze brug voerde in de meidagen van 1940 het Belgische leger een pittige slag met de Duitsers. Ze bliezen de brug op, maar moesten hun positie toch prijsgeven. Ter herinnering staat een houwitser opgesteld. Het pantservoertuig dateert uit echter uit een latere periode en werd in 2008 door het Belgische leger geschonken als monument.

In Deerlijk kwam in 1877 de schrijver, dichter en componist René de Clercq ter wereld . Hij raakte vooral betrokken in de strijd tegen de Franstalige bourgeoisie die in Vlaanderen de touwtjes in handen had. Op de universiteit van Gent zette de Clercq zich in voor invoering van de Nederlandse taal op de universiteit.

Na de Duitse inval vluchtte de schrijver naar Nederland en gaf daar les aan kinderen van Belgische vluchtelingen. De Clercq gaf zijn strijd voor de Vlaamse zaak niet op. De Belgische regering in ballingschap in Frankrijk ontnam hem zijn onderwijsbevoegdheid. In 1917 liet de Clercq zich overhalen om terug te keren naar België. De Duitse bezetter ondersteunden het Vlaamse streven naar meer invoering van de Nederlands taal. Voor het einde van de oorlog in 1918 week de schrijver opnieuw naar Nederland, omdat hij gezien werd als collaborateur. Hij werd zelfs ter dood veroordeeld, maar kreeg in 1929 amnestie. De Clercq keerde slechts één keer terug naar België en overleed in 1932 in Maartensdijk.

In Deerlijk is zijn geboortehuis nu een museum. Helaas is dit vaak gesloten. Er komen meer heuveltjes en we moeten regelmatig aanzetten voor een klimmetje. In Vichte ontmoeten we onze tweede brouwerij. Verhaeghe ligt wat verborgen tegenover het station.

De helden van de streek

Behalve de Vlaamse activisten herdenkt de streek ook de wielrenners. Regelmatig komen we een monumenten tegen van de plaatselijke coureur uit het verleden. Deze hadden op de heuveltjes natuurlijk een prima oefenterrein.

Het wordt pas echt klimmen naar de molen Ter Klare, maar daar is het klimwerk nog niet voorbij. Dit is het Land van Mortange!

Boven Bellegem priemt het brouwhuis van Omer Vander Ghinste. Tegenover de brouwerij is het befaamde wielercafé Sportwereld met veel foto’s van fietsende helden uit het verleden. De Ronde van Vlaanderen kwam hier diverse malen langs. In 1958 werd deze ronde der rondes gewonnen door Germain Derijcke uit het dorp. Voor de kerk staat zijn standbeeld.

Ome vander Ghinste

We zien hoe Kortrijk zich uit ontwikkelt als onderdeel van de grensoverschrijdende Eurometropool Rijsel-Kortrijk-Doornik. De stad heeft zware beschadigingen opgelopen tijdens de beide oorlogen, maar vanaf het terras van ‘t Mouterije aan de voet van de middeleeuwse Broeltorens hebben we uitzicht op een stukje authentiek Kortrijk.

Altijd wel een rustig weggetje

De tweede dag fietsen we wederom naar de Leie maar volgen nu een stukje jaagpad in zuidelijke richting. Na de aanpassingen voor de scheepvaart wordt volop gewerkt om de oevers fraai in te richten en zodoende de stad meer bij de rivier te betrekken.

De vooruitgang van de regio heeft er toe geleid dat Kortrijk lijkt omgeven door een spinnenweb aan snelwegen, maar gelukkig vinden de fietsknooppunten altijd wel een rustige weg tussen het spaghettiwerk aan autostroken door.

Bijna midden in Moorsele is het Britse Oorlogskerkhof. Bijna vier jaar lang is in de omgeving zwaar gevochten tijdens de Eerste Wereldoorlog, maar feitelijk veranderde er weinig aan de frontlijn. Het leven voor de soldaten in de modder van de loopgraven was erbarmelijk. Lang niet alle gesneuvelde geallieerde militaire hebben een graf met een naam gekregen. Ruim 40.000 soldaten staan nog altijd geregistreerd als vermist.

Ook langs de Kezelbergroute is een oorlogskerkhof. Dit zijn nog maar de kleinere militaire begraafplaatsen, die na bijna 100 jaar nog altijd tot in de puntjes onderhouden worden. Nabestaanden van de slachtoffers stoppen niet met bezoek. Het stokje wordt iedere keer doorgegeven aan de volgende generatie. Zo blijven de strijders voor de vrijheid in ere gehouden.

De Kezelbergroute is nieuw en op 11 juni van dit jaar geopend. Het fietspad gaat over een voormalige spoorbaan, die in de Eerste Wereldoorlog een belangrijk aanvoerroute was voor de Duitsers.

Nu ligt het kenmerkende Vlaamse platteland er vreedzaam bij met vergeten kapelletjes bij de kruispunten. In Kezeghem nodigt een kapelletje cafébezoekers uit om eerste even het godshuisje te betreden.

Telefoonpalen kennen we niet meer in Nederland, maar in Vlaanderen staan deze nog overal in het landschap. We kunnen ons moeilijk voorstellen dat dit systeem nog functioneert.

Het natuurreservaat de Kleiputten bestaat voor een deel uit open water en moeras en voor een deel uit bos. Alleen het bosgedeelte mogen we vrij bezoeken. De gelijknamige taverne is een populaire pleisterplaats voor de inwoners van Roeselare, want we zijn inmiddels pal bij de stad. De aanleg van het Bergmolenbos moet de zuidkant van Roeselare verder aantrekkelijk maken voor recreatie.

Roeselare, wie heeft daar wel eens over gehoord? De stad staat echter bekend als een van de wielersteden van Vlaanderen. Talrijke renners hebben hier hun eerste meters gekoerst tijdens een van de vele kermiskoersen, die gesponsord werden door de plaatselijke beenhouwer, of het dakbedekkersbedrijf. In de cafés stonden donatiepotten voor het prijzengeld van de wedstrijden. Wielrennen leeft nog altijd in Vlaanderen en vooral hier.

Koers is religie

Het is natuurlijk niet toevallig dat in Roeselare het wielermuseum staat. Het gebouw wordt op de dit moment grondig verbouwd, maar in de Paterskerk is tijdelijke expositie onder de toepasselijke titel: Koers is religie. “Wij waren goden voor de mensen, de enige goden die ze van dichtbij konden zien en er een klapke (een gesprek) mee doen, ” sprak uit de legendarische Briek Schotte uit. In Vlaanderen is veel raakvlak tussen wielrennen en religie. De pastoor zegende de renners en hun fietsen met de wijwaterkwast. Tijdens onze rondgang maken we kennis met de lijdensweg van het wielrennen, de overwinningskelken, een peloton van wielergoden en het begrip wielerbedevaartplaatsen. We kijken op tegen een gigantisch kruis met fietsen.

Eenmaal weer buiten trakteert de stadsbeiaardier ons op een concert van het carillon met 49 klokken in de toren van de Sint-Michelskerk.

Voor het stadhuis in de stijl van Lodewijk de Vijftiende uit de 18e eeuw is een ereplaats voor het standbeeld van Albrecht Rodenbach die zich inzette voor het gebruik van de Vlaamse taal, nadat België zich afscheiden had van Nederland.

Albrecht was een telg uit het beroemde brouwersgeslacht. Brouwerij Rodenbach is nog altijd het boegbeeld van Roeselare. Als een der weinige brouwerijen is Rodenbach nooit overgestapt op pils, dat veel traditionele bieren in Vlaanderen verdrongen heeft.

De industrie langs het kanaal heeft het karakter van vergane glorie. Diverse complexen zijn zo lelijk, dat ze ook weer een bijzondere waarde hebben. We komen er achter dat Soubry spaghetti helemaal niet uit Italië komt, maar uit Roeselare. Weer over wat lichte heuveltjes komen we net als gisteren op de Markt van Kuurne. Verschil is dat we nu bijna aan het einde van ons rondje zitten. Een reclamebord dat Petrus van brouwerij met de slagzin “de sleutel naar de hemel” trekt onze aandacht. Het edele vocht is inderdaad hemels lekker.

Routeinformatie

Fietsroute: Rondje Rondbruin in de Leiestreek
Land: Belgie
Provincie: Oost-Vlaanderen
Lengte: dag 1 , 58 km, dag 2, 64 km.
Beginpunt: Kortrijk-station
Eindpunt: Kortrijk-station

De Route

Dag 1: 58 km

Beginpunt station Kortrijk
Kies voor de tunnel aan de westzijde en verlaat het station aan de achterzijde. Je gaat de hellingbaan op . Ga rechtsaf het fietspad langs de spoorbaan op. Knooppunten 99, 53, 73, 27, 88, 28, 35, 67, 86, 34,39 (Na ongeveer 1 km kruispunt Rijksweg met verkeerslichten bij café den Herder.500 mtr links op de Rijksweg is brouwerij den Brabandere). Keer terug naar de route richting knooppunt 39, 23, 29 59, 54, 9, 55, 52, 65, 14 (Vichte, bij het station is brouwerij Verhaeghe.)96,25, 98, 85, 48, 78, 70, 67, 69, 77, 61, 14 (nog voor knooppunt 38 ben je in Bellegem. Links achter de kerk is brouwerij Omer Vander Ghinste met tegenover de brouwerij het bekende wielercafé Sportwereld), 38, 30, 62, 32, 89. Eindpunt bij het station.

Dag 2 64 km

Beginpunt station Kortrijk
Kies voor de tunnel aan de westzijde en verlaat het station aan de achterzijde. Je gaat de hellingbaan op . Ga rechtsaf het fietspad langs de spoorbaan op. Knooppunten 99, 53, 83, 10, 18, 48, 16, 11, 90, 94, 4, 30, 44, 98,39, 76, 6, 1, 3, 32, 32, 22 (na ongeveer 500mtr is brouwerij Rodenbanch),26, 78, 66, 56, 12, 21, 55, 65, 5, 1, 67, 35, 28, 88, 93, 83, 53, 99,89. Je bent hier weer bij het station.

Er naar toe

Kortrijk ligt op 229 autokilometers van Utrecht
Via de Internationale Intercity van Amsterdam naar Antwerpen is Kortrijk ook goed bereikbaar met de trein vanuit Nederland. Je stapt over op station Antwerpen-Centraal . De reistijd van Amsterdam is ongeveer 4 uur. De fiets kan mee. Voor de fiets mee heb je een internationaal fietskaartje nodig. Dit kun je net als het internationale treinkaartje betrekken uit de gele kaartjesautomaten op de Nederlandse stations. Diverse kortingen zijn mogelijk. Kijk op het menu van de automaat welke kortingen voor jou kunnen gelden. In België moet de treinbegeleider (conducteur) de deur naar de fietsenberging openen. Schiet de treinbegeleider aan op het perron. Geef aan waar je uitstapt, zodat de begeleider dan de deur weer voor je kan openen.

Fietsen te huur

Aan de achterkant van het station is fietscentrum Mobiel met een groot assortiment aan verschillende huurfietsen. Ook e-bikes, kinderfietsjes en tassen zijn te huur. In het centrum is een aardig aantal fietskaarten en fietsroutes te koop. www.mobiel.be

Kortrijk

Dit is de stad van de legendarische Guldensporenslag. Op 11 juli 1302 kwamen de Vlamingen in opstand tegen de Franse overheersing. Het leek een ongelijke strijd te worden. Elfduizend handwerkslieden en boerenkechten stonden tegenover 7500 gedisciplineerde Fransen: geharnaste ridders, wapenknechten en uiteraard een legertje schildknapen. Maar de Fransen hadden niet gerekend op de woede van de Vlamingen. Hun steden zuchtten onder een steeds zwaardere recessie. Tot overmaat van ellende verhoogden de eigen stadsbestuurders de plaatselijke belastingen. Eenvoudige handwerkslieden trokken weg. Het leven in de stad was onbetaalbaar geworden. Buiten de stad leden boerengezinnen honger. Alle onzekerheid balde zich op het slagveld samen tot een ongekende woede-uitbarsting. De Franse koning ervoer dat het slecht vechten is tegen een mobiele massa woestelingen die niet wordt gehinderd door vaandels, loodzware uitrustingen en schilden.
Op de Groeningekouter werden de Franse edelen in de pan gehakt. Hun harnassen waren niet bestand tegen de kracht van de stoere ambachtslieden en boerenknechten met hun goedendag, een zware kogel voorzien van scherpe punten die met een ketting bevestigd was aan een stok, waarmee werd rondgemaaid. Er is nog een goedendag fietsroute. Na afloop was de Groeningekouter bezaaid met gouden sporen. Ze werden als trofee opgehangen in de Onze-Lieve-Vrouwekerk. Ongeveer tachtig jaar later namen de Fransen wraak en plunderden de stad. De vergulde sporen namen zij mee terug naar Frankrijk. Maar de Guldensporenslag was een mijlpaal in de Vlaamse geschiedenis: Vlaanderen werd niet volledig ingelijfd bij Frankrijk. 11 juli is nu het feest der Vlaamse Gemeenschap. En voor de logge ridderlegers was het eind in zicht. Veldslagen werden bij voorkeur uitgevochten door lichtbewapende mannen, liefst huurlingen.

Op de plaats van het slagveld is nu het Groeningepark te vinden met de Huldepoort. Het Belfort staat op de werelderfgoedlijst van de UNESCO. Bovenaan troont Mercurius, god van de handel. Het stadhuis op de Grote Markt is gebouwd in de overgangsstijl laatgotiek-renaissance. De voorgevel is versierd met beelden van de Graven van Vlaanderen. De geschiedenis van de Onze Lieve Vrouwekerk dateert uit de 13e eeuw. De kerk is vele malen verbouwd. Het interieur is barok en stamt uit de 17e eeuw. Belangrijkste kunstschat is de kruisoprichting van Antoon van Dijck. De ruitersporen in de kerk zijn replica van de Gulden Sporen. Guido Gazelle (1830 – 1899) was kapelaan van deze kerk. Tegen de tijdgeest in schreef de priester zijn prachtige gedichten in het Vlaams en niet in het Frans dat in die tijd ook in Vlaanderen domineerde. Hiermee toonde hij aan dat het Vlaams géén taal was voor onderontwikkelden, zoals de Franstalige bourgeoisie in die tijd beweerde. Zijn werken worden gekenmerkt door een eigen geluid en een typische combinatie van toon en visie.

Het Begijnhof

Ook het Begijnhof is door de UNESCO aangemerkt als werelderfgoed. Aan de oude loop van de Leie staan de imposante Broeltorens uit de 14e en 15e eeuw. Deze uit zand- en kalksteen opgetrokken verdedigingswerken zijn de laatste overblijfselen van een middeleeuwse stadsomwalling. Midden op de brug, tussen de torens, staat het beeld van Sint Johannes Neomucenus, de beschermheilige tegen de gevaren van het water. Hij moet Kortrijk behoeden tegen overstromingen. Dwars door de stad loopt langs de spoorbaan de kruisingsvrije fietsroute met de naam Guldenspoorpad.

Roodbruin bier in de Leiestreek

De Leiestreek stond van oudsher bekend om de roodbruine bruine. Deze bieren zijn op smaak na een lang vergistings- en rijpingsproces. Gisting van het bier: kenmerkend voor bier uit de Leiestreek is de toepassing van diverse gistmethodes. Er zijn ook bieren van gemengde gisting.

Lage gisting

Het meeste bier, zoals pils, is tegenwoordig van lage gisting. Het gisten gebeurt gekoeld bij ongeveer 7 graden. De gisting begint van onderen in de gistkuipen.

Hoge gisting

Het gisten gebeurt op kamertemperatuur op ongeveer 20 graden. De gisting begint vanaf boven in de gistkuipen.

Spontane gisting

Wilde gisten uit de omgeving enten zich in de wort (het bier in wording). Daarna begint het gistings- en rijpingsproces van 18 maanden in eikenhouten vaten. Deze eikenhouten vaten zorgen weer voor een kenmerkende smaak.

Melkzuurbacteriën

Door melkzuur bacteriën toe te voegen in de wort in de eikenhouten foeders krijgt het bier de kenmerkende zurige smaak.

Er zijn ook bieren van gemengde gisting: hoge gisting en melkzuurbacteriën, spontane gisting met melkzuurbacteriën.

De brouwerijen

De Brabandere in Bavikhove

De brouwerij werd opgericht in 1894. Inmiddels bedient de vijfde generatie van de familie De Brabandere de roerstok. Het bedrijf is een aantal keren van naam veranderd: brouwerij Sint-Antonis, brouwerij Bavik, maar is 2014 kreeg de brouwerij de oorspronkelijke naam De Brabandere weer dit om het familiekarakter van de brouwerij te benadrukken. De Brabandere is sterk in de regio met 200 eigen horecagelenheden. Bavik Pils is een begrip, dat vele prijzen in de wacht wist te slepen. Tocht vergeet de brouwerij de traditie van de roodbruine bieren niet. Deze bieren krijgen de tijd op om te rijpen in grote eikenhouten foeders

De bieren van De Brabandere

Van lage gisting
Bavik superpils. In 1915 uit een consumententest gekozen als beste Belgische pils . 5,2%

Van hoge gisting
Petrus Blond heeft een volmondige zacht-zoete smaak met een frisse bittere nasmaak.6,6%
Petrus Dubbel Bruin is volmoutig zoet met een zacht bittere karamelsmaak. Het aroma is een combinatie van gebrande mouten en kandijstroop.6,5%
Petrus Gouden Tripel is helderblond bier van met nagisting in de fles met zachte moutsmaak en een drogende bittere afdronk.7,5%
Petrus Speciale is een amberkleurig bier met een karakteristieke droge nasmaak. 5,5%
Wittekerke Wit is romig met kruiden. 5%.
Wittekerke Rosé is het oudste rosébier. 4,3%.
Kwademont is genoemd naar de gevreesde helling in de Vlaamse Ardennen. Een bolnd bier. 6,6%

Van spontane gisting
Petrus Oud Bruin met een zachtzure smaak. 5,5%.
Petrus Aged Pale is een blond bier met een frisse en zachtzure smaak.7,3
Petrus Aged Red is een dubbelbruin met kriekensap. Volmondig zoet en zuur.8,5%

Aanbevolen cafés zijn de Kroone op de Markt in Kuurne. Dit café bestaat al sinds 1903, maar heeft toch een eigentijds karakter. Het is het lokaal van de plaatselijke voetbalclub Eendracht Kuurne.

Brouwerij Verhaeghe in Vichte

Al sinds de oprichting in 1885 is Verhaeghe een klein familiebedrijf dat zich sterk richtte op de streek. Opmerkelijk was ook de afzet in Brussel, die werd mogelijk gemaakt, omdat de brouwerij pal tegenover het station ligt. Het overige vervoer ging nog per paard en wagen en dat betekende dat alleen de directe omgeving van de brouwerij bediend kon worden. De beide Wereldoorlogen zorgde door schaarste van grondstoffen voor grote problemen voor de brouwerij.

Na de Tweede Wereldoorlog kwam in België de opmars van pils ten koste van de traditionele bieren. Veel brouwerijen waren daar niet op ingesteld en hadden geen kapitaal om te investeren in de benodigde koelinstallaties. Daar bij kwam de verschuiving van drinken in het café naar verkoop in de supermarkt en de drankenhal. Deze ontwikkelingen waren op maat de grote brouwers die hun markt aantal gigantische zagen stijgen ten koste van de kleine brouwers. Verhaeghe paste zich aan met een eigen pils, meer bleef ook de nadruk leggen op speciale bieren en binding met de lokale markt. Kwaliteit werd een belangrijk uitgangspunt. Door de aandacht voor de speciale bieren wordt nu 80% van de bieren geëxporteerd. Naar onder andere de Verenigde Staten, Canada en Japan. De brouwerij heeft in de omgeving tien eigen horecazaken. De leiding is nu in handen van twee boers Karl en Peter en een zus Mercedes.

Verhaeghe brouwt de volgende bieren

Van lage gisting
Verhaeghe Pils heeft een frisse, aangenaam bittere smaak.5,1%

Van hoge gisting
Barbe d’Or is een goud-blond bier met een rijke en fris bittere smaak. 7,5%
Barbe Rouge is een stevige amber met een moutige, bittere smaak . 8.0 % alc
Barbe Ruby heeft aanvankelijk een zoete, fruitige smaak dat nadien mooi in balans gehouden wordt door een frisse afdronk. 7.7 % vol.

Barbe Noire is een pittige stout met een donkere, bijna zwarte kleur.9%
Vichtenaar een van de laatste oud-Vlaamse roodbruine bieren die gerijpt worden in eikenhouten vatten Het bier heeft rinzige smaak.9%.

Cambrinus is een koperrode ale met een een fruitig en licht bitter, kruidig hoparoma. 5,1%.
Christmas-Verhaeghe heeft een diep goud-gele kleur met een fris-bittere smaak. 7,2%.

Van spontane gisting
Echte Kriekenbier. In tegenstelling tot de meest bekende fruitbieren is het basisbier niet een lambic maar een West-Vlaamse roodbruine ale gerijpt in eikenhout. 6,8%

Van gemengde gisting
Duchesse de Bourgogne is een bier van gemengde gisting. Het is een zoet-fruitig bier met een aangename frisse afdronk. 6,2%

De bieren van Verhaeghe worden slechts getapt in een tiental cafés in de omgeving van Vichte. Aanbevolen cafés zijn
Den Hert in Vichte. Dit echte dorpscafé is op de Vichteplaats. Iedere vrijdag is het er druk met marktbezoekers én marktkooplieden.

Vera in Kortrijk. Dit café met terras op de Vlasmarkt zit in een onlangs gerestaureerd pand. Het etablissement is vooral in trek bij jongeren.

Brouwerij Omer Vander Ghinste in Bellegem

Tussen de heuvels ten zuiden van Kortrijk in de deelgemeente Bellegem priemt het brouwhuis van brouwerij Omer Vander Ghinste. In 1892 koopt Remi Vander Ghinste een woonhuis met bijhorende gebouwen van een brouwer voor zijn 23-jarige zoon Omer. Datzelfde jaar nog rollen de eerste vaten Ouden Tripel al over de Bellegemse kasseien. Nu heeft opnieuw een Omer Vander Ghinste de leiding van de brouwerij. Al vijf generaties zorgt dit familiebedrijf voor voortreffelijke bieren. Tijdens een test onder Belgische consumenten kwam hun Bockor pils als beste uit de bus. De brouwerij brouwt in de koperen ketels nog veel meer types bier van hoge gisting en spontane gisting. Vander Ghinste is van oudsher een streekbrouwerij, maar Bockor pils rukt op in de stad Gent en het hooggegiste Omer geniet in België inmiddels landelijke bekendheid. De brouwerij heeft ook een aantal spontaan gegiste bieren en bieren van gemengde gisting.

Al in de jaren twintig van de vorige eeuw begon de brouwerij met het brouwen van pils. Dat was veel eerder dan veel andere brouwerijen in België, waar pils pas na de Tweede Wereldoorlog de grote opmars maakte. Bockor pils werd een succes. In 1977 werd de naam zelfs omgedoopt naar Bockor brouwerij, maar de brouwerij vergat de traditionele producten niet. De vraag naar bijzondere bieren trekt de laatste decennia duidelijk aan en lijkt nu zelfs in en stroomversnelling. Dankzij de kennis die het familiebedrijf van oudsher in huis heeft kan de brouwerij daar op inspelen. De vraag komt tegenwoordig uit de hele wereld. Om het oude ambachtswerk en de familietraditie meer te benadrukken werd in 2014 de oorspronkelijke naam weer in ere hersteld: brouwerij Omer Vander Ghinste.

De brouwerij brouwt de volgende bieren:

Van lage gisting
Bockor pils is een frisse hopsmaak en een mooie inghouden bitterheid. 5,2%.
BLAUW export was oorspronkelijk een doordrinkbiertje met een lager percentage alcohol, maar tegenwoordig ook 5,2%

Van hoge gisting
Omer traditioneel blond is een krachtig bier dat is nagegist op de fles met een fruitig volmondig karakter. 8%.
Bellegems Wit is een ongefilterd fris en fruitig bier. Ideaal voor een zomerse dag. 5%.
Brasserie Lefort is een complex, donker bier met zoete, fruitige en zachte toetsen. 9%.
Tripel Lefort is een goudblond bier dat zich onderscheidt door zijn frisheid, fruitig aroma en een mooie zachte en volle smaak. 8%.

Van spontane gisting
Cuvée des Jacobins is een 100 % foederbier. Dit is een onversneden lambiek, en heeft 18 maanden gerijpt op eikenhouten vaten. 5,5%.
Kriek des Jacobins is de lambiek waar de krieken zijn toegevoegd. 4,5%
Kriek Max is de variant met minder alcohol, maar met meer krieken, waardoor de smak nog fruitiger is. 3,5%
Rose Max is een ander fruitbier met veel tarwe en frambozen. 4,5%

Van gemengde gisting
Vander Ghinste Roodbruin was als Ouden Tripel in 1892 het eerste bier van de brouwerij. Van spontane gisting en melkzuurbacteriën. Fruitig en zachtzuur. 5,5%

Aanbevolen cafés met de bieren van Omer Vander Ghinste. Café Sportwereld in Bellegem. Waar kun je beter een Bockor en een Omer zelf testen dan in het wielercafé Sportwereld tegenover de brouwerij? Een volkscafé met een rijke traditie.

Gainsbar op Vlasmarkt in Kortrijk
Het biercafé van de stad ligt in het centrum en heeft een ruim assortiment.

Brouwerij Rodenbach in Roeselare

De brouwerij is opgericht in 1820 door de familie Rosenbach. De Rodenbach’s komen oorspronkelijk uit Duitsland, maar de tak in de Leiestreek woont daar al sinds eeuwen. De familie heeft een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van België. Telgen van het geslacht zette zich in voor de Belgische onafhankelijkheid en tegen pogingen van de Franstalige bourgeoisie om Vlaanderen te verfransen.

De familie bouwde de brouwerij snel uit en schafte zelfs een stoommachine aan. Dat was erg vooruitstrevend voor die tijd. De belangrijkste ontwikkeling kwam tot stand dankzij Eugène Rodenbach. Tijdens een stage in Engeland nam hij waar dat een dienster de bierpullen bijvulde uit een mix uit twee verschillende kannen. Bij navraag bleek dat om jong en oud bier te gaan die samen en smakelijke mélange vormden. Eugène was dat niet vergeten toen hij in 1878 de leiding van de brouwerij overnam. Snel was de karakteristieke smaak van Rodenbach geboren.

Er zijn meer brouwerijen met foeders, maar Rodenbach is toch wel de meest in het oog springende. De foedermagazijnen bevatten in totaal 294 eiken vaten waarvan de oudste teruggaan tot 1872. Achttien foeders hebben een inhoud van 650 hectoliter, maar de meeste hebben een inhoud van 180 hectoliter. Dit laatste formaat wordt als ideaal beschouwd, omdat de rijping in het grootste formaat langer duurt. In totaal hebben de foeders een opslagcapaciteit van 65.000 hectoliter. De brouwerij heeft een eigen kuiperij, waar twee kuipers voltijds bezig zijn met het herstellen en nieuw opbouwen van foeders. De vaten worden waterdicht gemaakt door riet tussen de duigen te stoppen.

In 1998 blijkt een ingrijpende renovatie noodzakelijk. De brouwerij kan dat zelf onmogelijk financieren. De renovatie leidt tot overname door Palm. Uiteindelijk steekt deze brouwerij er 8 miljoen euro in. Palm gaat zorgvuldig om het erfgoed. Het oude brouwhuis en de lagerkelders uit 1864 en de ast uit 1872, waar het mouten plaats vond, zijn bewaard en beschermd. Dit voorjaar is bekend geworden dat Palm is overgenomen door de Nederlandse brouwerij Bavaria.

De brouwerij brouwt alleen maar bieren van gemengde gisting.
Rodenbach een roodbruin bier Het bestaat uit 3/4 jong en 1/4 oud bier dat 2 jaar op eik gerijpt is. 5,2%.
Rodenbach Grand Cru is een roodbruin degustatiebier . Het bestaat uit 1/3 jong en 2/3 oud bier dat 2 jaar op eik gerijpt is. 6%.

Rodenbach Vintage is een roodbruin degustatiebier van beperkte productie. Het is afkomstig van één welbepaalde foeder waarin het bier gedurende twee jaar heeft gerijpt.7%.

Rodenbach Caractère Rouge is een roodbruin degustatiebier van gelimiteerde oplage met een alcoholpercentage van 7%, dat twee jaar op foeders heeft gerijpt en waarin vervolgens krieken, frambozen en veenbessen worden toegevoegd.7%.

Rodenbach Rosso is een licht fruitbier met een alcoholpercentage , dat bestaat uit een mengsel van jong bier en oud bier waarin krieken, frambozen en veenbesen worden toegevoegd. 4%.

Aanbevolen cafés met bieren van Rodenbach. Eet- praatcafé ‘t Walhalla in de Zuidstraat van Roeselare. Behalve Rodenbach schenkt dit sfeervolle etablissement ruim 150 andere bieren. Bij ieder gerecht beveelt biersommelier Wouter Vandekerkhove een passend biertje aan.

In Kortrijk is voldoende accommodatie: Hotels, B&B’s en een jeugdherberg.
Het onlangs geheel vernieuwde fietsknooppuntennet maakt het ook mogelijk om vanuit Kortrijk andere routes te fietsen.
Meer informatie:
www.toerisme-leiestreek.be
Toerisme Vlaanderen en Brussel Tel. 070-416 81 10.

Meer foto’s