Uit het niets verandert bij zonsondergang het bruisende Djemaa el Fna-plein in een openluchtrestaurant met meer dan honderd stalletjes, barbecues, houten banken en tafels, verse vis, gekruide worstjes, spiezen met garnalen, schapenvlees, salades en paletten van groente. De rookwalmen en de geuren van verse kruiden stijgen tot na middernacht boven het plein uit.

de markt in Marrakech

Bang voor voedselvergiftiging

Sommige toeristen slaan deze beleving over, omdat ze bang zijn voor voedselvergiftiging. Jammer, want je mag deze ervaring echt niet missen. Het eten is vers en de controle scherp. Marokko kan zich in Marrakech, de grootste toeristische trekpleister van het land, simpelweg geen drama veroorloven.

 
ZIE OOK: wel of geen vaccinaties voor Marokko?
 
Ook wij gaan een avond lokaal eten. We beginnen met slakken. Rondom een karretje schuiven we aan en we krijgen ieder voor 50 cent een bakje dampende slakken in een pikante bouillon van kookvocht, olie en verse kruiden.

Culinair avontuur

Na ons voorgerecht lopen we tussen de diverse stalletjes door voor het volgende culinaire avontuur. Het is moeilijk kiezen, tenzij je je te snel laat overhalen door de opdringerige jongens die hun plek als de beste aanprijzen en beweren de laagste prijzen te hebben. Tussen de mensenmassa lopen we slenterend langs een kraam met alleen westerse toeristen. Het blijkt de nummer 1 op TripAdvisor te zijn.  De aantrekkingskracht van de massa. Wij lopen nog even door. Ik kies in deze situaties juist altijd een eetgelegenheid waar de meerderheid van de bezoekers van de lokale bevolking is. Hun magen zijn wellicht iets sterker dan die van mij, hun relatie met de uitbater echter ook. Zo belanden we tussen de Marokkanen rondom een grote pan soep. Deze harira is rijk gevuld met tomaten, linzen en kikkererwten en is een volle soep, zalig van smaak en een maaltijd op zich.

Het meest avontuurlijke eten is de inhoud van de tentoongestelde schapenkoppen. Voor mij als vegetariër – sorry, arme slakjes – laat ik het voor wat het is en neem ik me voor een Marokkaanse salade van tomaten, komkommer, ui en verse peterselie te nemen. Wij schuiven aan bij het eetstalletje van een sympathieke oudere man die voor veel Marokkanen een bekende blijkt te zijn. Hij is al vele jaren een drijfveer is achter de activiteiten op het Djemaa el Fna-plein en werd mij spontaan aanbevolen door een aardige familie uit Casablanca. Terwijl ik smul van de verse Marokkaanse salade, genieten mijn reisgenoten van de zachte smaak van het gestoofde schapenvlees en de hersenen.

De volgende dag blijkt ons darmstelsel nog prima in orde te zijn. Een echte aanrader dus.