Van het Mediterrane leven kan mijn hartje nooit genoeg krijgen. Wanneer mijn vriend zegt “Kies jij maar waar we naartoe gaan”, weet ik het meteen: Menorca. Het pareltje van Spanje dat al sinds het zien van vakantiefoto’s van mijn Spaanse vrienden op mijn lijstje staat. “Wow, wat mooi! Waar is dat?” Menorca, dus. Vakantieoord voor bloedeigen Spanjaarden, en gezien ik een meisje met stiekem Spaans bloed ben en me er Española, of misschien nog wel beter, Catalana voel, een plek die ik zeker niet kan missen.
De dagelijkse uitdaging: een nieuw strandje ‘ontdekken’
De reden waardoor ik naar Menorca wil: de strandfoto’s van vrienden in turquoise water tussen prachtige rotsen. Stil water in de kleinste baaitjes. Nog voordat het vliegtuig aan de grond staat ben ik al aan het spotten waar de mooiste stranden zijn. Wat is het eiland klein! En toch goed voor een hele week vermaak, mijn vriend en ik zijn er best wel verliefd op geworden.
Zoals iedere toeristische trekpleister betaamt, pronkt ook Menorca op haar ansichtkaarten met de mooiste baaitjes. We huren een scooter (want: geen gedoe met parkeren, het eiland is zo klein dat je toch wel overal komt met een scooter en je vangt nog een lekker kleurtje ook), kopen een plattegrond van het eiland en prikken iedere dag een nieuwe bestemming. De parels: Cales Coves, Cala Macarella, Cala Macarelleta, Cala Binimel-là, Cala Pregonda. Ga wel buiten het hoofdseizoen, ook dan liggen de kleine stranden nog tamelijk vol en zijn de prijzen iets lager.
Cultuur snuiven
Het eiland heeft natuurlijk nog veel meer te bieden dan droomstranden. Vanuit onze uitvalsbasis Es Mercadal, een dorpje midden op het eiland, pakken we meerdere malen de bus naar Ciutadella. Een prachtig Mediterraans stadje aan de westkant van het eiland. Mijn oren klapperen bij het Catalaanse gebep van de oudjes in de bus, op de straten en in de restaurants.
Waan je je liever in Lloret de Mar? Ook dat kan. Dan ga je naar Cala ‘n Blanes of Cala Blanca.
Cultureel erfgoed van UNESCO? Natuurpark S’Albufera des Grau biedt urenlange wandelingen door een natuurgebied, waarna je neer kunt ploffen op het strand bij Cala en Vidrier. Vergeet ook niet de talaiots te bezoeken, ruïnes van gesteentes verspreid over het hele eiland. Nog iets waar je mij mee kunt verleiden zijn uitkijkpunten. Ik hou van dat gevoel op het einde van de wereld te staan en niets anders voor me te zien dan de uitgestrekte zee die woest opspat tegen gebergte. Alsof ze je verzwelgt. Dat gevoel was zéér aanwezig bij de vuurtoren van Punta Nati. Voordat je bij het uitkijkpunt bent loop je een eenzaam weggetje af, je voelt je een enorme cowboy. Een magisch gevoel bekruipt je bij de sfeer die op dat landschap hangt.
Een van mijn favoriete bezigheden op een eiland staat op de agenda: de zon achterna jagen. We komen terecht bij Es Pont d’en Gil bij een heel mooi gesteente waar de zon ons verlaat. Snel snel op de scooter, lange broeken mee want het koelt snel af ineens. Op naar een van mijn favoriete bezigheden uit het Mediterrane en Catalaanse leven: eten en drinken. Dat kan overal. De mensen leven op straat en genieten is belangrijk. Een glaasje sangria staat altijd op je te wachten.
Foto’s: Debby van Boxtel
Meer reisverhalen en tips zoals deze ontvangen?
Vul je e-mailadres in om te genieten van nieuwe reisverhalen en tips van onze contributors.
