Het was een langgekoesterde wens om met een camper door Amerika trekken. En dat is precies wat we nu doen. We huurden een camper bij WorldWideCampers en maken een roadtrip van 66 dagen.

Onze camper

Begonnen in Seattle

Hoeveel tijd lijk je te hebben als je de eerste dag in je rijdend huisje stapt. En hoe snel vliegen de dagen onder je wielen door. We zijn begonnen in Seattle en om te eindigen in San Francisco. En de route daartussen? Die ligt een beetje vast, maar we hebben wel gemerkt dat als je reist, je ook flexibel moet zijn. Want de afstanden zijn groot. En wil je onderweg dingen zien en bezoeken, dan is je reistempo laag. En soms gaan dingen gewoon niet zoals gepland.

Natuurlijk zijn ook wij langs de ‘welbekende’ attracties en bezienswaardigheden gegaan. Althans, op een paar nationale parken na, want die waren door de Amerikaanse overheid gesloten op het moment dat wij er waren. En dat levert dan ook direct gespreksstof op als je er voor openstaat. Want Amerikanen zijn een heel ‘open’ volk en willen graag weten waar je vandaan komt, hoe lang je er al bent en nog blijft, wat je gaat doen én wat je van hun land vindt. Met alle excuses vanwege die gesloten parken. En met tips. Ladingen tips voor alternatieven. En die zijn leuk, en soms zelfs leuker, dan de ‘geijkte’ paden.

Niet gepland, wel geweldig


Zo bezochten we Stateparken die eigenlijk niet op onze planning stonden. In Moab waren we erg onder de indruk van Dead Horse Point. Op het hoogste punt zie je de Coloradorivier onder je door slingeren. Ook hebben we er schitterende wandelingen gemaakt.
 Heel apart was Goblin Valley. Je moet er wel even voor omrijden, maar het park, met de champignonachtige rotsformaties, is die extra mijlen zeker waard.
In Nevada waren we erg onder de indruk van de Valley of Fire en de Red Rock Canyon. Beide parken liggen in de buurt van Las Vegas.

Spontane té gekke suggesties

En soms krijg je heel spontaan té gekke suggesties. Zo parkeerden we onze camper in een straat in Santa Monica om de pier te gaan bezoeken. Opeens staat er een man naast ons. Hij stelt zich voor als Peter, zegt dat hij aan de overkant van de weg woont en ons zag parkeren.

De pier van Santa Monica

Wat gaan jullie doen?

Is zijn vraag nadat hij al heeft geïnformeerd naar waar we vandaan komen en wat we allemaal al wel en niet gedaan hebben. We zeggen dat we de pier gaan bezoeken. Hij schudt zijn hoofd.

Loop naar beneden naar een van die tentjes daar. Huur een fiets en fiets naar Venice Beach. Als eerste zie je een blok huizen. Ga lekker lunchen of iets drinken in het eerste restaurantje na dat eerste blok appartementjes. Fiets daarna door tot het eind van het fietspad langs het strand. Loop dan via het voetpad langs alle winkeltjes, artiesten, kunstenaars en wat er zoal nog meer op straat zit en hangt. Fiets dan terug. Lever je fiets in en ga dan naar de Santa Monica pier

Een gouden zonsondergang.

En dat hebben we gedaan. Op een tandem. We hebben een heel erg leuk uurtje doorgebracht en daarna de zon in de zee zien zakken. Nee, niet vanaf de pier. Dat was ‘veel te druk’ volgens onze Peter. Hij gaf de tip om, na bezoek aan de pier, een paar mijl naar het noorden te rijden, aan de kust te parkeren en vanuit de camper te genieten van wat zich voor onze neus zou afspelen. Het was een gouden tip en een gouden zonsondergang. 

Luister dus vooral naar de tips die mensen je geven. Maak contact. Stel je open voor suggesties en gesprekken. Dat is de beste tip voor de leukste tips.

De ondergaande zon bij Santa Monica