We rijden door de woestijn naar Joshua Tree, het prachtige park in Californië met de opvallende bomen waarnaar het gebied vernoemd is. De weg meandert tussen rotsformaties en de droge zandvlaktes, met veel woestijnplanten zoals agaves, prachtige cactussen en woestijngras. Omdat het oktober is is het licht mooi zacht en warm van kleur, wat een extra dimensie geeft aan het landschap om ons heen. We rijden tegen een flauwe heuvel op en dan ineens, op het hoogste punt, reikt het indrukwekkende uitzicht mijlenver.
Andres remt en stuurt de auto naar de kant van de weg. We stappen uit, allebei onze camera in de hand. Terwijl Andres een foto maakt in het midden van de verlaten weg, we zijn al bijna een uur niemand meer tegen gekomen, loop ik richting een cactus. Met mijn ogen op het zand gericht, er zitten hier nog weleens slangen, loop ik bij de verharde weg vandaan. Ik bekijk de indrukwekkende cactussen, schat de lichtsituatie in en maak een eerste foto, om de belichting en instellingen te controleren. Na wat kleine aanpassingen te hebben gedaan maak in een foto. En nog één, en daarna nog een paar. De cactus in het tegenlicht met het landschap eromheen laten zich met wat geduld precies zo vangen zoals ik het zie, het is bijna magisch mooi.
Voordat ik professioneel fotograaf werd heb ik vaak mensen heel erg bewonderd om hun foto’s, vol van sfeer en dromerig licht, of juist dynamiek en emotie. Soms kon ik een hele tijd kijken naar een foto, om te proberen te analyseren wat deze foto nou zo mooi maakte. Ik leerde heel veel van het kijken naar foto’s, besefte dat het ingewikkeld was om precies te kunnen duiden wat het bijzondere aspect was wat me zo boeide. Terwijl ik zelf al heel lang fotografeerde, of eigenlijk meer plaatjes schoot op de automatische stand, kwam ik tot het besef dat ik meer wilde kunnen. Zelf leren hoe je nou precies de instellingen van je camera zet om het zelf ook te kunnen. Hoe je rekening houdt met het licht en de compositie. Het is ongelooflijk mooi om, als je reist, de plek en het moment precies zo te kunnen vangen dat je het later thuis opnieuw ervaart. Dat je weer even terug bent in het moment. Dat je het kunt delen met andere mensen. En dat je zelfs jaren later nog steeds wordt meegenomen naar de prachtige plek waar je ooit was, het moment opnieuw beleefd. Dát is voor mij de magie die fotografie heet…
Omdat wij zelf met een enorme passie fotograferen én dat ook graag op anderen willen overbrengen geven Andres en ik op dinsdag 16 juni a.s. de workshop ‘fotografie – de basics’, in een prachtig pand in het Amsterdamse Vondelpark. De workshop is speciaal ontwikkeld voor mensen die een DSLR of systeemcamera hebben (handmatig in te stellen) en graag hun fotografie willen verbeteren. Meer informatie kun je vinden op onze website:
www.onahazymorning.com
