Jaren geleden kocht ik in Bandung, Java, een buskaartje naar Cilacap, aan de zuidkust. Een rit van zo’n 250 km die een goed deel van de dag zou gaan duren. Zoals te doen gebruikelijk kwam de ticketprijs na wat handjeklap tot stand en ik vond dat ik voor best een mooi bedrag (het zal omgerekend nog geen 3 euro zijn geweest) mijzelf een zitplaats had verschaft in de luxe touringcar met airco die inmiddels met ronkende motor klaar stond bij de bus terminal.
Dat had ik tenminste gedacht, want toen ik mijn rugzak in het vooronder wilde zetten vroeg het knechtje van de chauffeur nog even naar mijn ticket. Mijn rugzak kon niet mee: ik had een ticket zonder bagage gekocht.
De keuze was heel simpel: de rugzak bleef op de bus terminal of ik betaalde alsnog de nodige rupiahs om alles wat ik bezat mij op deze busreis te laten vergezellen, opdat ik er bij aankomst in Cilacap weer over kon beschikken. Voor een voldongen feit geplaatst betaalde ik het verlangde bedrag aan het hulpje. Het geld verdween in zijn zak en natuurlijk kreeg ik geen kwitantie.
Ongetwijfeld zullen er wat luchtvaartmarketeers in de jaren 90 ook met een bus over Java (of China, of misschien wel over de Khyber Pass) hebben gereden, waar slimme lokale entrepreneurs in een stuk bagage extra roepies zagen. En eenmaal aan de bak op een commerciële job bij een airline zullen ze dat beeld van die bus voor zich hebben gehad bij het bedenken van de bagagetoeslag. De afgelopen jaren ging de ene na de andere luchtvaartmaatschappij erop over om kosten te gaan berekenen voor bagage die meegaat in het vrachtruim. En vanaf 1 april gaat het helemaal los in de Nederlandse reiswereld. Dan moeten ook de pakketreizen eraan geloven. Boek je nu je zomervakantie dan moet je al voorbereid zijn op de vraag “Hoeveel bagage neemt u mee?” Ik heb al aardig wat lege blikken van mijn klanten in het reisbureau terug gehad op deze vraag. Maar ja, bestel je bij boeking niet gelijk je bagage bij, dan betaal je op de luchthaven tot aan het driedubbele van het bagagetarief.
En natuurlijk is er sprake van een gezonde concurrentie tussen de verschillende airlines, maar voor een tientje per retourticket kom je bij een pakketreis al een heel eind. Ronduit duur zijn echter de lijndiensttickets van Transavia en KLM. Daar kost een koffer al snel 30 euro heen en weer. Maar als je bij de KLM je ziel aan de duivel verkoopt, dan strijken ze de hand over het hart. Hoe dat werkt? Heel simpel: je wordt (gratis!) lid van KLM’s Flying Blue (het frequent flyer programma waarmee je mijlen spaart) en daarmee stel dus je gegevens ter beschikking van de marketing afdeling van KLM. Als je ze die kluif gunt, dán mag alsnog je koffer tot 23kg gratis mee.
Bij mij op het reisbureau hebben we het meest actuele overzicht van alle bagageregelingen per luchtvaartmaatschappij om mijn klanten altijd van up-to-date informatie te voorzien. Al moet ik mijn spiekbriefje regelmatig nog wel eens aanpassen…
