Noorwegen verandert elke winter in een wondermooi sneeuwlandschap. Niklas Ulfstedt uit de provincie Valdres organiseert sledetochten met Alaskan husky’s. Harmke ging mee op avontuur en racete bij min 20 graden Celsius door besneeuwde naaldbossen en over bevroren meren.
Span van acht honden
Op de huskyfarm van Niklas Ulfstedt in het plaatsje Skammestein in Noorwegen staan tientallen hokken met Alaskan husky’s. Niklas selecteert zijn honden vooral op het vermogen heel hard te kunnen rennen. We gaan een tocht maken op een tandemslee. Deze hebben een zitplaats voor en staanplaatsen midden en achter. Op Niklas’ aanwijzingen halen mijn reisgenoten en ik een voor een de honden uit hun hokken. De beesten blaffen en huilen van opwinding. We hebben moeite ze in bedwang te houden. Sommige honden springen van vreugde tegen ons op, andere zouden er het liefst meteen vandoor gaan. We proberen de dieren een tuigje over de kop te doen en dat valt nog niet mee. Sommige honden houden letterlijk hun poot stijf en dan is het een heel gewurm. Vervolgens koppelen we de honden aan de slee. Elke slee krijgt een span van 8 husky’s. De honden zijn nu uiterst gretig en kunnen niet wachten om te vertrekken. Opzij van elke slee zit een rood anker met forse haken. Daarmee houden we de sleden voorlopig op hun plaats. Niklas houdt er wel van om de spanning op te voeren. “Let op het anker,” zegt hij. “Als de slee omklapt, en dat gebeurt geheid, kan het anker uit de houder schieten. Het kan zich in je been hechten en dan heb je een enorme vleeswond.” Lieve help, waar ben ik aan begonnen?
Racen over een bevroren meer
We zijn klaar voor de start. Niklas gaat voorop, wij volgen in zijn spoor. Voor een deel volgen we de langlaufloipes, de rest van het parcours heeft hij zelf uitgezet. We beginnen al direct met een zeer steile en bochtige afdaling tussen naaldbomen. Ik sta achter op de slee en dat betekent dat ik moet helpen sturen door op het juiste moment mijn gewicht te verplaatsen. Zowel achter als in het midden van de slee zit een voetrem en dat blijkt geen overbodige luxe. We moeten alle zeilen bijzetten om het eerste deel van het parcours goed te doorstaan. We gaan met een reuzenvaart en hebben het gevoel nauwelijks controle te hebben. De honden zijn door het dolle heen. Tegelijkertijd is het enorm sensationeel om zo door het bos te racen. Wow! We stevenen op het bevroren meer af. De honden rennen met hun tong uit de bek en weten van geen ophouden. Wij denderen met grote snelheid over de besneeuwde ijsvlakte. Af en toe stuiten we op vervaarlijke scheuren in het ijs. Door naar links en naar rechts te hangen kunnen we de slee in het spoor houden. Het is teamwork. De bergen rond het meer zijn begroeid met naaldwoud en hier en daar prijkt een houten huisje. Dan komen we aan bij de overkant van het meer en duiken we de bossen weer in. Af en toe maken we een pitstop zodat we van plaats kunnen wisselen. En dan gaat het weer verder in ijltempo. Er volgen bochtige stukken langs diepe afgronden. Uitgerekend daar kiepert onze slee om en liggen we languit in de sneeuw. Een meter verder gaapt de diepte. Niklas doet of zijn neus bloedt. “Hier maakt bijna iedereen een schuiver,” merkt hij droogjes op.
Sterke verhalen bij het houtvuur
Urenlang racen we door het onwerkelijk mooie sneeuwlandschap en we ademen de frisse berglucht in. Het is extreem koud vandaag, zo’n twintig graden onder nul. Mijn vingers zijn halfbevroren. Af en toe gaan we steil omhoog en springen we van de slee om deze al steppend in gang te houden. Op andere stukken suizen we naar beneden en moeten we met man en macht op de rem trappen. Niklas kiest een alternatieve route naar huis. Het spoor houdt op en we ploegen door hoge sneeuwhopen. Het is een zwaar gedeelte waarbij we af en toe tot boven de knieën in de sneeuw zakken. Bij terugkomst in het kamp zitten we rond het houtvuur in een tipi na de ontberingen in de ijzige kou.
We krijgen een kom dampende soep en bij Niklas komen de sterke verhalen los: “Ooit leende ik aan een vriend 5 Greenlands, grote, sterke jachthonden. Mijn vriend ging de bergen in voor een meerdaagse tocht. Die avond besefte hij dat hij vergeten was koorden mee te nemen om de honden vast te binden voor de nacht. Hij bond de honden toen aan de lijnen van de tent. Maar die nacht passeerde er een kudde rendieren en de honden volgden hun instinct. Ze openden de jacht en gingen erachter aan! 3 kilometer lang werd mijn vriend meegesleurd in zijn slaapzak in de tent… Toen de jacht over was, moest hij het hele eind in zijn pyjama en op zijn sokken teruglopen om zijn slee te halen.”
Beito Huskytours
Niklas Ulfstedt organiseert hondensledetochten en andere winterse activiteiten met Alaskan husky’s in Skammestein, Noorwegen. Er zijn ook meerdaagse expedities met een hondenspan te maken en wandeltochten waarbij husky’s je rugzakje dragen. www.beitohuskytours.com
Logeertip Hotel Herang Tunet
In luxe logeren in een authentiek hotel in midden-Noorwegen? Boetiekhotel Herang Tunet van de Nederlandse Marco en Marie-José Robeerst telt één appartement en 5 kamers met landenthema: Canada, Frankrijk, Holland, IJsland en Zweden (plus kinderkamer) en in een bijgebouw zijn er nog 4 suites in de stijl van Aspen, Rome, New York en Londen. Alle logeervertrekken zijn vernoemd naar de favoriete reisbestemmingen van de eigenaars. Het sfeervolle houten hotel is Noors erfgoed en ligt in het dorpje Heggenes, in de provincie Valdres. In de buurt van het hotel is een meer waar je kunt ijsvissen. Ook zijn de skipistes van Beitostølen niet ver.
Met dank aan: www.casaforesta.nl
Elke maand de fijne tips van Harmke ontvangen?
Wil jij gratis elke maand deze en andere plekken ontvangen die Harmke heeft bezocht? Laat je e-mailadres achter en krijg elke maand als eerste de insider tips in je mailbox. En Harmke stuurt geen spam!
