In de jaren 60 en 70 scoorde de Franse zanger Claude François de ene hit na de andere. Hij was niet te stuiten. Hij ontwikkelde concepten, schreef muziek, startte zijn eigen platenmaatschappij, beheerste de jongerenmedia met een eigen maandblad en nu nog steeds wordt zijn muziek dagelijks gedraaid.

Claude François (Gilbert Moreau Lecoeuvre Photothèque)

In 1967 componeerde hij de wereldhit ‘My way’, dat later werd gecoverd door Paul Anka, Frank Sinatra en meer dan 2.000 andere artiesten. In de jaren 70 stond hij aan het begin van het discotijdperk en lanceerde hij mega-hits als ‘Magnolias for ever’ en Alexandrie Alexandra. Hij was zijn tijd ver vooruit en dat verklaart dat hij tot op heden meer dan 60 miljoen platen heeft verkocht.

Dannemois

Misschien ging hij wel te snel voor zijn tijd, want aan het begin van 1978 sloeg het noodlot toe. Op 39-jarige leeftijd werd Claude François in zijn Parijse appartement geëlektrocuteerd in zijn badkamer. Hij overleefde het ongeluk niet. Een paar dagen later werd hij onder een ongekende belangstelling begraven in het dorpje Dannemois, iets ten zuiden van Parijs. Zijn uitzonderlijke carrière was hiermee echter nog niet ten einde. De massahysterie die hij in zijn leven ontketende is door de jaren heen niet minder geworden en zijn graf, dat in een wat afgelegen streek ligt, wordt iedere dag nog bezocht door fans, jong en oud. In 2012 kwam er een bioscoopfilm uit over zijn leven, onder de titel ‘Cloclo’ (naar zijn bijnaam). Toen deze in september 2014 op een zondagavond op de Franse televisie werd uitgezonden, trok de biopic maar liefst 5 miljoen kijkers (24%). In België bedroeg de kijkersindex zelfs 35%! Binnenkort wordt er voor de derde maal een straat naar hem vernoemd.

Graf van Claude François

Watermolen

In het dorp Dannemois staat het voormalige buitenhuis van de zanger, een oude gerestaureerde watermolen waar in de 15e eeuw ook de jonge heldin Jeanne d’Arc enige tijd heeft doorgebracht. Hijzelf woonde er 14 jaar lang. Na 1978 raakte het gebouw in eerste instantie in verval, waarna het uiteindelijk werd opgekocht en weer in de oorspronkelijke staat werd gebracht. Meubels en spullen van de zanger werden teruggehaald om de molen weer in te richten als weleer en de tuinen werden aangelegd zoals ze vroeger waren.

Ingang van de watermolen

De molen werd vervolgens opengesteld voor het publiek, dat eindelijk kon kijken hoe de zanger leefde. In een van de vele ruimtes werd een museum ingericht waarin allerlei zaken die aan de zanger hebben toebehoord werden tentoongesteld, waaronder pakken die hij droeg tijdens zijn concerten. Tijdens een veiling in Parijs in 2013 gingen zulke pakken nog over de toonbank voor bedragen tot wel 40.000 € per stuk!

Deel van de tuin

Een van de salons

Bezoekers

Vandaag de dag komen er zo’n 400 bezoekers per weekend op de molen af. Het is dan ook een van de meest bezochte particuliere woningen rondom de hoofdstad. Een rondleiding door de woonvertrekken, zijn oude slaapkamer, het grote terras met zwembad en het museum duurt een uur. Hierbij wordt het verhaal van de zanger en zijn molen verteld, aangevuld met veel leuke anekdotes. Hiernaast is er de mogelijkheid om er tussen de middag wat te drinken of te eten terwijl op de achtergrond de zanger te zien en te horen is op een groot scherm. Regelmatig worden er happenings georganiseerd, waarbij fans samenkomen om te eten en te genieten van een show van een lookalike. Deze zijn al maanden tevoren uitverkocht. In de loop van 2015 zullen er ook een paar hotelkamers worden geopend, om fans de gelegenheid te geven eens te overnachten in de molen van hun idool.

Claude François overleed tragisch in maart 1978 maar het massafenomeen leeft nog steeds voort. Bijna 37 jaar later is er nog geen Fransman of Française die zijn laatste hit ‘Alexandre Alexandra’ niet weet te neuriën. Een bezoek aan de watermolen is een ontmoeting met de grootste momenten van de Franse muziek uit die jaren.