Met 119.000 bezoekers per jaar is Wit-Rusland na Moldavie en Liechtenstein het minst bezochte land in Europa. Niet gek, want Wit-Rusland wordt ook wel ‘de laatste dictatuur van Europa’ genoemd. Toch is het zeker het bezoeken waard: het land heeft een indrukwekkende geschiedenis, maar óók een heel interessant heden.

Couchsurfing in Brest

Vanuit de Poolse hoofdstad Warschau vertrekken we met de trein naar Wit-Rusland en onze eerste stop is in Brest, vlak over de grens. Omdat er slechts één hotel in het stadje zit – en tevens ver boven ons backpackersbudget – regelen we een slaapplek via Couchsurfing. Ideaal. Je slaapt gratis bij iemand op de bank, je hebt een contactpersoon voor je visumaanvraag en bovendien wil host Viktor ons best een paar dagen op sleeptouw nemen.

Ons Wit-Russische avontuur begint al bij het uitstappen: We worden gedropt tussen de wissels op een rangeerterrein en het station is nergens te bekennen. Gelukkig worden we al snel gelokaliseerd door Viktor. We laden onze backpacks in zijn auto en laten het centrum van Brest al snel achter ons.

Viktor woont in een buitenwijk vol krakkemikkige flats en zijn eigen woning is niet heel anders. Maar hij slaapt zelf op de bank, de klep van de WC is versierd met een portret van president Aleksandr Loekasjenko, we picknicken op het dak van zijn flat en ‘s avonds drinken we Russisch bier en wodka op de grond in de woonkamer.

In de dagen die volgen laten hij en zijn vrienden ons de hele stad zien. Als dank bakken we Hollandse pannenkoeken en vertellen we verhalen over het Westen. Als Viktor ons na vijf dagen op de trein naar Minsk zet nemen we afscheid met een dikke knuffel. Ons avontuur gaat verder, maar Viktor blijft achter met dromen die wij nooit hebben gekend.

Een paar tips voor wie ook de stoute schoenen aantrekt:

Leer Russisch

Of leer in ieder geval het Cyrillische schrift lezen. Wit-Rusland is niet bepaald ingericht op toeristen, dus een beetje kennis van de Russische taal is handig. Straatnaamborden, wegaanduidingen, menukaarten en plattegronden zijn doorgaans niet te lezen en de doorsnee Wit-Rus spreekt maar een heel klein beetje Engels. Google translate of een aanwijswoordenboek kunnen nog wel eens van pas komen.

Plan je dagen

Bepaal van tevoren hoeveel dagen je door Wit-Rusland gaat reizen. Na vijf werkdagen wordt een ingewikkeld en tijdrovend registratietraject in gang gezet, dus bedenk goed of je daar wel zin in hebt. Het initiatief voor de registratie ligt overigens bij de bezoeker zelf: je krijgt een fikse boete en ontzegging tot het land als na je reis bij de grens blijkt dat je niet bent geregistreerd.

Regeltjes

Er zijn een hoop regeltjes in Wit-Rusland, en daar kun je je maar beter aan houden. Zo moet je grensbelasting betalen als je in de buurt van de grens komt, je mag geen overheidsgebouwen op de foto zetten, en op het gras zitten hebben ze vaak liever ook niet. Kortom: wees de modelburger en er kan je niets overkomen.