Als je erop let, zie je ze best vaak rijden: auto’s, caravans of campers met een elandensticker achterop. De eland is een van de bekendste symbolen van Zweden. De kans is dan ook groot dat je graag een eland wilt zien als je naar Zweden gaat. Moet lukken, toch?

Pas op: elanden

In rustige stukken van Zweden is de kans dat je een eland tegenkomt best groot. Ze kunnen opeens voor je staan, zomaar midden op de weg. Vandaar de vele waarschuwingsborden langs de weg. Toch waren wij na meerdere vakanties in Zuid- en Midden-Zweden nog steeds geen elanden tegengekomen. En daar moest nodig verandering in komen, vonden ook onze kinderen.

Elanden(jacht)museum

Onze kinderen komen graag in het elandenmuseum in Ecopark Halle-Hunneberg bij Vänersborg. Eigenlijk gaat het museum over de elandenjacht. Zweden doen namelijk helemaal niet moeilijk over jagen. Zelf vinden we het maar een naar idee. Maar gelukkig kun je in het museum ook van alles te weten komen over elanden. Bijvoorbeeld hoe ze horen, zien en ruiken en wat ze lekker vinden.

Achter elke boom een eland

Tijdens een wandeling door het ecopark komen we allerlei sporen tegen die we herkennen uit het elandenmuseum, zoals pootafdrukken en uitwerpselen. In gedachten zien we achter elke boom al een eland staan. Maar zelfs een tijdje muisstil in een observatiepost zitten levert niks op. Toch maar eens vragen. En ja hoor, het schijnt hier te wemelen van de elanden. De beste tijd om ze te zien, is rond zonsondergang.

Dus rijden we in de avond weer het ecopark in. Op de parkeerplaats is het nog best licht, maar hoe dieper we het bos in lopen, hoe donkerder het wordt. Ik vind het best spannend, maar de kinderen vinden het ronduit eng. Ze zien niet meer alleen achter elke boom een eland, maar ook beren en wolven. En bange kinderen maken natuurlijk veel te veel lawaai om nog kans te maken op een meet-and-greet met een echte eland.

Dan maar de dierentuin

Gelukkig waren we wel al een dagje naar Skånes Djurpark in Höör geweest. In dat dierenpark vind je allerlei Noordse dieren, dus ook elanden. Na onze teleurstellende avondwandeling besloten we ook nog naar een van de vele elandenparken in Zuid-Zweden te gaan. Bij aankomst kregen we een bos takjes mee om ze te voeren. Wat waren ze groot van dichtbij! Moesten we het nu jammer vinden dat er een hek tussen zat, of toch ook wel fijn? Onze kleuters hielden voor de zekerheid veilig afstand van de hekken met die indrukwekkende elanden erachter. En de schattige elandenkleutertjes aan de andere kant van het hek trouwens ook.

Zo is het toch nog gelukt om elanden van dichtbij te zien. Maar we blijven hopen dat we deze koning van het woud ooit nog eens in de vrije natuur tegenkomen.